Kada se krene od Žabljaka prema Nikšiću, na devetom kilometru puta, lako uočljivo sa viših terena, nalazi se Vražje jezero.
Široko otvoreno prema suncu, smješteno je na Jezersko – Drobnjačkoj površi (na 1411 mnv), pored glavnog karavnskog puta, koji je u prošlosti spajao Onogošt (Nikšić) sa Taslidžom (Pljevljima).
Jezero je dugo 630 a široko 186 metara. Prosečna dubina je 4 m a maksimalna 11 metara. Otiče potokom koji ponire odmah uz njegovu južnu ivicu, pod Debelim kršem.Temperatura vode u ljetnjem periodu je oko 15 stepeni a za vrijeme velikih vrućina i do 20 stepeni, pa se u njemu može kupati. Iako je veoma hladno, najtoplije je od svih 18 jezera na Durmitoru. Ima sitnijeg šljunka, voda je prilično tamna u sredini, a na ivicama svjetlija gdje ima i trske koja zna biti opasna po plivače.
Vodu dobija topljenjem snijega, atmosferskim padavinama i od ponekog izvora u jezeru koji su prilično hladni, pa se od njih može dobiti grč prilikom plivanja, što je možda još jedan razlog zbog čega je u jezeru bilo utopljenika. Voda se gubi isparavanjem i to prilično brzo jer je jezero izloženo suncu i jakim vjetrovima.
Bogato je ribom ali i sve više zagađeno nesavesnim ponašanjem pojedinaca i neodržavanjem.
I za ovo jezero su vezane brojne legende koje objašnjavaju nastanak njegovog naziva. Ranije se vjerovalo da su jezero nastanili đavoli koji su uveče izlazili iz njega i ljudima, koji bi se našli u blizini, nanosili zlo. Druga kaže da je oko jezera nekada bila šuma u koju je dolazio Vojvoda Momčilo da lovi divljač.
Jednom prilikom iz jezera izađe krilati, crveni konj koji oplodi vojvodinu kobilu, a zatim ga vojvodina pratnja otjera nazad u jezero. Kobila rodi krilato ždrebe koje Momčilo nazva Jabučilo, a koji se često pominje u narodnim pjesmama.