Bard našeg glumišta: Veljko Mandić je znao da zasijeni i Batu Živojinovića

Rođeni Nikšićanin Veljko Mandić, najpoznatiji po ulozi đeda Miladina iz popularne “Đekne”, važio za vedrog, uvijek nasmijanog i opuštenog glumca.

Bio je neumoran kada je riječ o teatru, njegovoj velikoj strasti, a opet teško da je moguće zamisliti bez njegove pojave sve filmove i serije u kojima je glumio.

Jedan je od osnivača ovdašnjeg Narodnog pozorišta, a ovaj autentični bard crnogorskog glumišta, bio je izuzetno cijenjen prvenstveno kao pozorišni stvaralac.

Naime, Veljko je za života napisao i desetinu dramskih komada, i gotovo svi su komedije, postavljane na pozorišnim scenama širom bivše Jugoslavije. Bio je predan dramskoj umjetnosti, stvaranju i na posljetku, publici.

Bio je glumac „Narodnog pozorišta“ u Nikšiću, teatra u Kragujevcu i Crnogorskog narodnog pozorišta.

Od velikog broja uloga na pozorišnim scenama, izdvajaju se one u predstavama „Lažni car Šćepan Mali“, „Ujka Vanja“, „Kanjoš Macedonović“, „Gorski vijenac i „Put generala Dromire“.

Ostvario je veliki broj uloga u filmovima i televizijskim serijama renomiranih crnogorskih i jugoslovenskih reditelja: „Zle pare“, „Lelejska gora“, „Nizvodno od sunca“, „Horoskop“, „Tišine“, „Hajka“, „Maratonci trče počasni krug“, „Petrijin venac“, „Dorotej“, „Šest dana juna“, „U ime naroda“ i„Pusta zemlja“.

Mandić je 1979. godine na Festivalu u Puli nagrađen Zlatnom arenom za najbolju sporednu mušku ulogu, u morbidnoj ratnoj drami “Vrhovi Zelengore”. U ovom neobičnom filmu Mandić je svojom interpretacijom zasijenio Sergeja Bondarčuka i Batu Živojinovića, glavne zvijezde filma.

Na Festivalu glumačkih ostvarenja u Nišu za ovu rolu dobio je nagradu za najbolju epizodnu ulogu. Isto priznanje dobio je i za ulogu Kara-Zaima, u filmu „Derviš i smrt“.

Nakon prestanka sa radom pozorišta u Nikšiću, aktivno je učestvovao u razvoju pozorišne djelatnosti nikšićkog „Zahumlja“.

Vedri humoristički prizori Veljka Mandića ni do danas nijesu izgubili svoju svježinu i aktuelnost, dramsku ubjedljivost, smijeh, tendenciju za humanizacijom čovjeka, a posebno za deblokiranjem anahronog dijela crnogorske svijesti koja je prijetnja razvoju“.

Mandić je po svom estetskom habitusu, prije svega glumac izuzetnog kreativnog dometa u svim oblicima glumačkog izraza – u pozorištu, na filmu i televiziji. Više nego dovoljno za bogatu glumačku biografiju.

Podijeli: